-
1 ży|ć
impf vi 1. (istnieć) to live, to be alive- kierowca żyje, ale pasażer zginął the driver is alive, but the passenger was killed- czy twój dziadek jeszcze żyje? is your grandad still alive?- mój pies żył dwadzieścia lat my dog lived for twenty years- żyli długo i szczęśliwie they lived happily ever after- liście opadły, ale drzewo żyje the leaves have dropped off but the tree is still alive2. (mieszkać) to live- żyć na wsi/w mieście to live in the country/the city- żył zupełnie sam w lesie he lived all alone in the forest- przed wojną w miasteczku żyło 20 tysięcy ludzi before the war the town was inhabited by twenty thousand people- wilki żyją w lesie wolves live in forests- struś jest największym ptakiem, który obecnie żyje na ziemi the ostrich is currently the largest living bird on earth- zwierzęta żyjące w zoo animals living in the zoo- epoka, w której żyjemy the era we are living in- żył w latach 1632-1677 he lived from 1632 to 16773. (bytować) to live- żyć skromnie to live modestly- pogodziliśmy się i odtąd żyjemy jak bracia we made up and we’ve been living like brothers ever since- żyć z kimś dobrze/źle to be on good/bad terms with sb- żyć z kimś w przyjaźni to be on friendly terms with sb- jak długo może żyć bez kobiety? how long could he live without a woman?- żyć życiem artysty to lead the life of an artist- chciał wrócić do domu, żyć zwyczajnym życiem he wanted to get back home to his normal life- żyć z myślistwa/rybołówstwa to live by hunting/fishing4. (trwać) [idea, myśl, pamięć] to live (on)- te wspomnienia wciąż w nim żyją those memories are still alive within him- sława poety będzie żyła wiecznie the poet’s fame will live on■ jak (długo) żyję never in (all) my life- żyje mu się dobrze/źle pot. he has a good/bad life- ledwie żyję I’m more dead than alive- nie dawać komuś żyć to make life hell for sb pot.- niech żyje król/młoda para! long live the king/newly-weds!- żyć czymś to live and breathe sth- żyć jak u Pana Boga za piecem to live a. be in clover- żyć dla kogoś/czegoś to live for sb/sth- żyć jutrem a. przyszłością to live for tomorrow- żyć na czyjś koszt a. czyimś kosztem to live off sb- żyć nad stan to live beyond one’s means- żyć nadzieją to live in hope- żyć na wysokiej stopie to live off the fat of the land- żyć o chlebie i wodzie to live on bread and water- żyć nie umierać this is the life!- żyć własnym a. swoim życiem [osoba] to live one’s own life; [sprawa] to have a life of its own- żyć z dnia na dzień to live from day to day- żyć z kimś to live with sbThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > ży|ć
-
2 oszczędnie
adj. grad. 1. (skromnie) [gospodarować] economically; [żyć] frugally, thriftily- oszczędnie gospodarować funduszami to be economical with one’s funds2. przen. (bez nadmiernego wysiłku) [biec, pracować] economically 3. (umiarkowanie) [pokazywać, wykorzystywać] sparingly; [chwalić, nagradzać] charily; [pisać, wyrażać się] economically; [grać] in an understated manner a. way* * *adv.economically, sparingly, charily, prudently; (żyć, budować) economically, sparingly; żyć oszczędnie scrimp and save; gospodarować oszczędnie tighten one's belt, be frugal l. thrifty, cut costs l. expenditure(s), draw in one's horns.The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > oszczędnie
-
3 cnotliwie
adv. grad. virtuously- żyć cnotliwie to lead a virtuous life* * *adv.1. (= etycznie, pobożnie) chastely.2. (= skromnie) modestly.The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > cnotliwie
См. также в других словарях:
żyć — ndk Xa, żyję, żyjesz, żyj, żył 1. «istnieć w sposób właściwy organizmom żywym, być żywym, egzystować» Żyć długo, krótko. Żyć wiele lat. Żyć w jakiejś epoce. Hej, użyjmy żywota! Wszak żyjem tylko raz. (Mickiewicz) ∆ Niech żyje (żyją) «okrzyk… … Słownik języka polskiego
wiązać — ndk IX, wiążę, wiążesz, wiąż, wiązaćał, wiązaćany 1. «umocowywać (tkaninę, wstążkę itp.) tworząc węzeł, kokardę; łączyć końce (tkaniny, taśmy, sznura itp.), przeplatając je w węzeł, kokardę» Wiązać końce sznura. Wiązać zerwaną nić. Wiązać krawat … Słownik języka polskiego
mały — mali, mniejszy 1. «mający niewielkie rozmiary; nieduży, niski; występujący w niewielkiej ilości, liczbie» Mały domek, las, ogród. Mały kawałek, kęs, łyk. Mała część czegoś. Człowiek małego wzrostu. Mała kwota, suma. Mały nakład, procent, wybór. ∆ … Słownik języka polskiego
po żołniersku — {{/stl 13}}{{stl 8}}przysł. {{/stl 8}}{{stl 7}} w sposób charakterystyczny dla żołnierza : {{/stl 7}}{{stl 10}}żyć skromnie, po żołniersku. {{/stl 10}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
ubogo — ubożej 1. «w sposób świadczący o ubóstwie; skromnie, nędznie, biednie» Ubogo ubrany. Człowiek wyglądający ubogo. Mieszkać, żyć ubogo. □ Choć ubogo, ale chędogo. 2. «skromnie, nieefektownie, nikle; bez polotu, bez fantazji» Książka ubogo… … Słownik języka polskiego
koniec — 1. Bez końca «bardzo długo, wciąż, bezustannie»: (...) nie potrafią niczego zrobić szybko, będą się bez końca naradzać. GW 06/04/2000. 2. Czeka, spotka kogoś marny koniec «czeka, spotka kogoś zła, żałosna, smutna przyszłość, nędza, opuszczenie w… … Słownik frazeologiczny
biednie — biednieej «w sposób świadczący o biedzie; skromnie, nędznie, ubogo» Człowiek biednie ubrany. Biednie umeblowane mieszkanie. Żyć biednie … Słownik języka polskiego
chudo — chudziej 1. «szczupło, mizernie» Wyglądać chudo. przen. «skąpo, mało; biednie, skromnie» Żyć chudo. U kogoś chudo w domu, w kasie, w kieszeni. 2. «bez tłuszczu; nietłusto» Gotować chudo … Słownik języka polskiego
koniec — m II, D. końca; lm M. końce, D. końców 1. «punkt, linia, płaszczyzna ograniczająca, kończąca coś; brzeg, skraj, kraniec, czubek» Koniec ołówka, laski. Stanąć na końcu deski. ◊ Szary koniec «ostatnie miejsce, zwłaszcza przy stole; osoby siedzące… … Słownik języka polskiego
mieszkać — ndk I, mieszkaćam, mieszkaćasz, mieszkaćają, mieszkaćaj «zajmować jakiś lokal, jakieś pomieszczenie jako główne miejsce przebywania, pobytu; mieć mieszkanie, zamieszkiwać; przebywać gdzieś stale albo czasowo» Mieszkać we własnym domu, w hotelu, w … Słownik języka polskiego
oszczędnie — oszczędnieej «w sposób oszczędny, nie wydając wiele; nierozrzutnie, skromnie» Żyć oszczędnie. Oszczędnie czegoś używać … Słownik języka polskiego